Wika Ng Tula
Danilo C. Diaz
Kung laging malaya,
mapalad ang tula,
Sukat man ay wala, mayroong katugma;
Kahit lumuluha ang mga salita,
Simple man ang diwa,
may hatid na tuwa.
Sa bawat pagsambit kulang man ang titik
Tuwina ang himig, may nais mabatid;
Hahaplos sa dibdib ang lambing ng hilig
Tulad ng pag-awit, may tamis ang tinig.
Hindi man mayapos
pagdamay ay lubos,
Ang mga taludtod, laging may indayog;
Sa pusong napagod isip na malungkot,
Pwedeng maging kumot;
kasiping pagtulog.
Simula at wakas maging sa pamagat
Ang pagkakasulat, bigkas ay may sarap;
Sobra man o salat ang hanap na antas,
Mas palaging hangad damdami’y ilabas.
Sa dulot na aliw
kung hindi man angkin,
Pag-ibig at giliw ay parang kapiling.
Sa mga talata tanging talinghaga,
"salamat, kinatha": ang wika sa madla.
dcd/dodie
12Aug'13
No comments:
Post a Comment